Na tropie Rumuńskich serów

Łukasz: Jedziemy na Dni Rumuńskie do Koniakowa? Może najemy się owczych serów.

Kasia: jedziemy!

I tak właśnie znaleźliśmy się w Koniakowie, gdzie mieliśmy zasmakować Rumuńskiego bogactwa. I nie ma w tym zdaniu krzty przesady, zważywszy iż właśnie tam wyrabia się  prawdziwy bundz i bryndze jeszcze w sposób tradycyjny, poświęcając temu czas i unikając dróg na skróty. Już nawet nasi górale idą na łatwiznę kombinując i mieszając mleko owcze z (powszechniejszym )krowim więc trzeba się naprawdę dobrze naszukać zanim znajdziemy doskonały ser z prawdziwego zdarzenia.

Z odsieczą jednak zjawili się górale z Rumunii, którzy nie uciekają od tradycji, i w dalszym ciągu przyrządzają sery jak należy. A my z Łukaszem postanowiliśmy to sprawdzić, z nadzieją, że nie doznamy rozczarowania.

 bryndza do której wytworzenia nie użyto podpuszczki z fiolki, tylko najzwyczajniej w świecie została trzymana w żołądku cielaka.
Zero chemii i od razu czuć prawdziwy (doskonały) smak.

ser wołoski, który wybitnie mi zasmakował.

...ale smakoszy dobrego sera było zdecydowanie więcej ;)